Γράφει ο Ι.Σ. Λάμπρου, Πολιτικός Επιστήμων
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της κρίσης χρέους της χώρας από τις αρχές του 2010 έως σήμερα είναι η ανατροπή στερεοτύπων τα οποία είχε επιβάλλει η αριστερά στον πολιτικό λόγο για δεκαετίες. Η εικόνα της ξενόδουλης δεξιάς και μιας αριστεράς η οποία υπερασπίζεται την εθνική κυριαρχία έχει ανατραπεί από την πολιτική την οποία ακολουθούν την τελευταία σχεδόν διετία το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η οποία ταυτίστηκε με την έλευση της διεθνούς οικονομικής διακυβέρνησης στην πατρίδα μας έχει σταθεί ανίκανη να διαπραγματευτεί ουσιαστικά με τους πιστωτές της χώρας. Η έλλειψη αυτοπεποίθησης στις διαπραγματεύσεις και η δουλική αποδοχή των εντολών των πιστωτών συνοδεύεται από εκκλήσεις για συναίνεση στα κόμματα της αντιπολίτευσης σε μια εθνικά αναξιοπρεπή και αναποτελεσματική πολιτική.
Η κυβέρνηση θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει
την άρνηση των Σαμαρά-Παπαρήγα – Τσίπρα ως διαπραγματευτικό όπλο απέναντι στις πιέσεις των πιστωτών της χώρας μας. Αυτό το οποίο θα έπρεπε να το προσεγγίζει ως πλεονέκτημα, το θεωρεί βαρίδι. Και θέλει να το ακυρώσει εμμένοντας σε μια άνευ ουσία συναίνεση των πολιτικών κομμάτων.
Η έλλειψη αυτοπεποίθησης φάνηκε, μεταξύ άλλων, από την απάντηση την οποία είχε δώσει ο Πρωθυπουργός στον κ. Σαμαρά όταν ο τελευταίος του πρότεινε να γίνει επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου. Η απάντηση του κ. Παπανδρέου ήταν ότι η Τρόικα δεν θα το δεχτεί. Αν ο κ. Πρωθυπουργός εννοεί ότι η Τρόικα δεν θα προτείνει με δική της πρωτοβουλία να αλλάξουν οι όροι του μνημονίου, τότε έχει απόλυτο δίκιο…
Φυσικά, η αδυναμία του κ. Παπανδρέου να διαπραγματευτεί είναι απολύτως κατανοητή. Η διαπραγμάτευση σε διακρατικό επίπεδο προϋποθέτει την ύπαρξη εθνικού οράματος. Όραμα, όμως, για την πατρίδα μας δεν μπορούν να διαθέτουν χρεοκοπημένοι διεθνιστές οι οποίοι προσπαθούν να ξεθεμελιώσουν το εθνικό κράτος. Άτομα τα οποία θεωρούν ως οπισθοδρόμηση κάθε αναφορά στην θρησκευτική παράδοση και πολιτιστική ιδιαιτερότητα του Ελληνισμού δεν μπορούν να διαθέτουν όραμα. Ανελλήνιστοι οι οποίοι δεν έχουν σχέση με τα ήθη, έθιμα και βιώματα του ελληνικού λαού δεν μπορούν να προασπιστούν τα συμφέροντα και την αξιοπρέπεια του. Τους είναι ξένα. Δεν μπορείς να διαπραγματευτείς για κάτι που δεν πιστεύεις…
Η υποτέλεια της κυβέρνησης καταδεικνύεται εύκολα από τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε μετά την τελευταία σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θριαμβολογίες και πανηγυρισμοί για το γεγονός πως η χώρα εισέρχεται σε καθεστώς διεθνούς κηδεμονίας για πολλά χρόνια. Οι πανηγυρισμοί είναι κατανοητοί. Η διαιώνιση της υποτέλειας αποτελεί θείο δώρο για μια κυβέρνηση η οποία χρησιμοποιεί ως άλλοθι την οικονομική κρίση για μείζονες υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα. Η υπόμνηση ότι η Ελλάς μπορεί να σηκώσει ανάστημα τρομάζει όσους βολικά και λόγω υποτελούς φύσης ή απτού υλικού συμφέροντος έχουν συμβιβαστεί με την εικόνα του μικρού, αδύναμου υπερχρεωμένου κράτους…
Αριστερά στερεότυπα
Ονομάζουν αδιάλλακτους και ακραίους όσους δεν είναι διατεθειμένοι να υποκύψουν και να αποδεχθούν αδιαμαρτύρητα την μνημονιακή πολιτική. Εκνευρίζονται όταν ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας αρνείται να συναινέσει στην πολιτική του Μνημονίου. Ίσως με την στάση του, τους υπενθυμίζει την δειλία τους, την κακομοιριά τους. Ίσως στην δική του αυτοπεποίθηση καθρεπτίζεται η δική τους αδυναμία, η υποτέλεια τους.
Τους είναι αδιανόητο να δεχθούν ότι ένας πολιτικό αρχηγός της δεξιάς κάνει αυτό το οποίο η αριστερά θεωρεί ότι αποτελεί μονοπωλιακή δραστηριότητα της. Η στάση της ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακυρώνει τον λόγο ύπαρξης της ‘δημοκρατικής παράταξης’ διότι η αριστερά γενικά και το ΠΑΣΟΚ ειδικότερα ήρθε στην εξουσία και καθιερώθηκε για ένα διάστημα στην συνείδηση των πολιτών ως ο κατεξοχήν προασπιστής της εθνικής ανεξαρτησίας …
Αυτό είναι ένα σημαντικό επίτευγμα της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, η καθιέρωση στην συνείδηση των πολιτών ότι δεν υποκύπτει στις πιέσεις των ξένων πιστωτών όχι λόγω λαϊκισμού αλλά για λόγους ουσίας. Πολύ θα ήθελε η αριστερά να είναι στη θέση του κ. Σαμαρά και να μη συναινεί στην πολιτική του μνημονίου. Πολύ θα ήθελε να είναι μια δεξιά κυβέρνηση η οποία εφαρμόζει αυτή την πολιτική. Πολύ θα ήθελε να είναι μια κυβέρνηση της δεξιάς αυτή η οποία αποδέχεται εμπράγματες εγγυήσεις για την δανειοδότηση της χώρας. Άλλωστε θα ταίριαζε και με το στερεότυπο το οποίο έχει η αριστερά περί ‘πουλημένης δεξιάς’ και μιας αριστεράς ‘άγρυπνος φύλακας’ των εθνικών συμφερόντων. Σε αυτή τη χρονική συγκυρία, δυστυχώς για τα αριστερά στερεότυπα, τα πράγματα αλλάζουν. Είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, της κεντροαριστεράς, η οποία ακολουθεί δουλικά τις προσταγές των πιστωτών και είναι η δεξιά η οποία στηλιτεύει αυτή την πρακτική και ταυτόχρονα προτείνει μια εναλλακτική πολιτική. Είναι η κεντροαριστερή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η οποία ανέχεται τις συνεχείς προσβολές της αναθεωρητικής Τουρκίας και του κρατιδίου των Σκοπίων. Ήταν όμως, η φερόμενη ως ‘δουλική δεξιά’ αυτή η οποία παρεμπόδισε την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ παρά την ρητή επιθυμία Μπους. Ήταν τέλος, ο αριστερός προοδευτικός κ. Παπανδρέου, αυτός ο ακάματος εργάτης του Σοσιαλισμού, ο οποίος προπαγάνδιζε υπέρ του Σχεδίου Ανάν το οποίο εξυπηρετούσε τα σχέδια των ΗΠΑ και της Αγγλίας και ήταν ο δεξιός Κ. Καραμανλής ο οποίος τοποθέτησε τα συμφέροντα του Ελληνισμού πάνω από τις επιθυμίες της υπερδύναμης. Είναι πολύ δύσκολο για την αριστερά να αποδεχθεί ότι η προάσπιση της εθνικής αξιοπρέπειας της πατρίδας μας δεν αποτελεί τσιφλίκι καμιάς παράταξης…
Δεύτερη Ευκαιρία
Η πολιτική Σαμαρά ήταν η μόνη διέξοδος για το καλό της χώρας αλλά και για το ίδιο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Σε περίπτωση κατά την οποία είχε επικρατήσει η κ. Μπακογιάννη στις εσωκομματικές εκλογές και η Νέα Δημοκρατία υποστήριζε και υπερθεμάτιζε την μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης παράλληλα με μια εφεκτική στάση σε Κυπριακό, Αιγαίο, Σκοπιανό το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα έφτανε στα όρια της διάλυσης διαθέτοντας ελάχιστα ερείσματα στην ελληνική κοινωνία.
Μετά την εκλογή Σαμαρά στην αρχηγία του κόμματος, γράφτηκε στο διαδίκτυο ότι η Νέα Δημοκρατία δίνει μια δεύτερη ευκαιρία στον κ. Σαμαρά. Αν λάβουμε υπόψιν την δικαίωση της αντιμνημονιακής πολιτικής και την σταθερή γραμμή σε εθνικά θέματα και μεταναστευτικό ίσως δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι ο κ. Σαμαράς έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία στη Νέα Δημοκρατία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου