Υπαλλήλους πολλών ταχυτήτων ως προς τις αποδοχές, ακόμη και στο ίδιο γραφείο, δημιουργεί το νέο μισθολόγιο που επεξεργάζονται για το Δημόσιο τα υπουργεία Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Οικονομικών λόγω της κεντρικής επιλογής της κυβέρνησης για τη διατήρηση επιδομάτων μέσω της «προσωπικής διαφοράς», η οποία και θα «ακολουθεί» τον υπάλληλο σε όποια υπηρεσία κι αν μετακινηθεί.Ετσι, υπάλληλοι που ανήκουν στα αποκαλούμενα
μισθολογικά «ρετιρέ» του Δημοσίου, οι οποίοι λαμβάνουν υψηλά ειδικά επιδόματα, θα διατηρήσουν τη μισθολογική υπεροχή έναντι άλλων συναδέλφων τους. Με τους οποίους μάλιστα, δεδομένης της κυβερνητικής απόφασης να υπάρξει κινητικότητα στο Δημόσιο σε ένα πλαίσιο εξορθολογισμού στην κατανομή του προσωπικού, μπορούν να βρεθούν σε διπλανά γραφεία. Μέχρι σήμερα, ως υπάλληλοι διαφορετικών υπουργείων και με κάθε υπουργείο να λειτουργεί στην ουσία με τα δικά του επιδόματα για τους υπαλλήλους του, γνώριζαν βέβαια τις διαφοροποιήσεις στις αποδοχές τους αλλά εκ του... μακρόθεν. Αυτό και μόνο το στοιχείο είναι αρκετό για να καταδείξει ότι το νέο μισθολόγιο δεν είναι ενιαίο.
«Γενικό», εξάλλου, αντί του ενιαίου είχε παρατηρήσει πως θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Δ. Ρέππας λίγες ημέρες μετά την εγκατάστασή του στο υπουργείο. Η διατήρηση των ειδικών μισθολογίων για δικαστικούς, ιατρούς κ.λπ. ήταν το επιχείρημα για την αλλαγή αυτή στη μισθολογική... ορολογία, ύστερα από σειρά ετών κατά τα οποία είχε επικρατήσει ο όρος - και η κατεύθυνση - για ενιαίο μισθολόγιο. Τελικά αποδεικνύεται πως ο κ. Ρέππας μάλλον υπήρξε εξαιρετικά ακριβής.
Πέρα άλλωστε από τη διατήρηση των ειδικών μισθολογίων και τη διαφοροποίηση στην αντιμετώπιση των «ρετιρέ», τον χαρακτήρα του ενιαίου μισθολογίου αποδομεί ο διαχωρισμός των δημοσίων υπαλλήλους σε παλιούς τους ήδη υπηρετούντες, για τους οποίους το νέο μισθολόγιο θα εφαρμοστεί ήπια και σταδιακά και νεοπροσλαμβανόμενους, αφού τεθεί σε ισχύ, για τους οποίους θα ισχύσει αυτομάτως. Ο δραστικός περιορισμός των προσλήψεων βέβαια, που θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, περιορίζει και τον αριθμό των ευθέως θιγόμενων από τις επερχόμενες διατάξεις. Ωστόσο, το πρόβλημα, ανεξαρτήτως έκτασης, καταγράφεται.
Οι ανισότητες πάντως στο πλαίσιο του νέου μισθολογίου διατηρούνται με τη διατήρηση ειδικών επιδομάτων, τα οποία καταργούνται (συνολικά 104), ως «προσωπική διαφορά», για το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων. Πλαφόν θα τεθεί πάντως στην «προσωπική διαφορά» στα «ρετιρέ» (υπάλληλοι των υπουργείων Οικονομικών, Εσωτερικών κ.λπ.), η οποία εξετάζεται να κυμανθεί από 500-700 ευρώ. Το ποσοστό των υπαλλήλων στους οποίους θα επιβληθεί το πλαφόν υπολογίζεται σε 15% επί του συνόλου, σε περίπου δηλαδή 77.000 δημοσίους υπαλλήλους. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό που υπάρχει στα συναρμόδια υπουργεία, οι αυξήσεις στον βασικό μισθό, συν τω χρόνω, θα αφαιρούνται από την «προσωπική διαφορά» μέχρις ότου εκμηδενιστεί.
Το διάστημα μιας επταετίας εκτιμάται αρμοδίως ότι είναι ικανό να λειτουργήσει ως μεταβατικό διάστημα. Ο αντίλογος, ωστόσο, δεδομένης της δημοσιονομικής κατάστασης και των προοπτικών της, κάνει λόγο ακόμη και για ισόβια «προσωπική διαφορά», καθώς τουλάχιστον τα επόμενα χρόνια δεν αναμένονται αυξήσεις.
«Οι εποχές και οι καταστάσεις δεν μας δίνουν την πολυτέλεια για περαιτέρω αναστατώσεις. Τουλάχιστον όπου μπορούμε να τις αποφύγουμε», δήλωσε χαρακτηριστικά ο υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Ντ. Ρόβλιας, αιτιολογώντας, εμμέσως πλην σαφώς, την αλλαγή κατεύθυνσης αναφορικά με το νέο μισθολόγιο. Οι μειώσεις που έχουν υποστεί τα εισοδήματα των δημοσίων υπαλλήλων από τη μία και οι πιέσεις των «ρετιρέ» που τυγχάνει μάλιστα να υπηρετούν σε νευραλγικές υπηρεσίες για την οικονομία (εφορίες κ.λπ.) είναι σαφές πως δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για το νέο μισθολόγιο.
Το οποίο, υπενθυμίζεται ότι είχε ξεκινήσει με σχεδιασμό για σταδιακή εφαρμογή με ορίζοντα τριετίας και δραστικές περικοπές στα «ρετιρέ» προκειμένου να αυξηθούν κατά τι οι αποδοχές των χαμηλόμισθων σήμερα υπαλλήλων. Η αρχή «ίσες αποδοχές για ίδια υπηρεσία και προσόντα» διέπνεε τον αρχικό σχεδιασμό των τότε συναρμόδιων υπουργών κκ. Ι. Ραγκούση και Γ. Παπακωνσταντίνου, αποσκοπώντας στην ίση μεταχείριση μισθολογικά για παράδειγμα όλων των δημοσίων υπαλλήλων, του κλάδου Διοικητικού της κατηγορίας Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης, ανεξάρτητα σε ποιο υπουργείο υπηρετούν. Σε εφαρμογή θα τεθεί πάντως η σύνδεση του μισθού με τον βαθμό των δημοσίων υπαλλήλων και προς την κατεύθυνση αυτή το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης διαμορφώνει το νέο βαθμολόγιο, με έξι βαθμολογικές κλίμακες.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
Στη βαθμολογική εξέλιξη ωστόσο δεν θα έχει πρόσβαση το σύνολο των υπαλλήλων, καθώς θα τεθούν περιορισμοί μέσω ποσοστώσεων. Πληροφορίες αναφέρουν ότι, ύστερα από αξιολόγηση, από τον 6ο στον 5ο βαθμό θα έχουν τη δυνατότητα να εξελίσσονται όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Από τον 5ο στον 4ο βαθμό το 90%, από τον 4ο στον 3ο βαθμό το 80%, από τον 3ο στον 2ο βαθμό το 60%, ενώ από τον 2ο στον 1ο βαθμό μπορεί να προάγεται μόνο το 20% των υπαλλήλων. Στον 2ο βαθμό εξάλλου θα προάγονται μόνο οι υπάλληλοι των κατηγοριών Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, οι οποίοι και θα μπορούν να διεκδικήσουν τις θέσεις ευθύνης (Τμηματάρχες, Διευθυντές, Γενικοί Διευθυντές), υποβαλλόμενοι και σε γραπτές εξετάσεις.Οι θέσεις ευθύνης συνεπώς, οι οποίες συνεπάγονται και την καταβολή του αντίστοιχου επιδόματος, το ένα από τα τέσσερα που θα διατηρηθούν με το οικογενειακό επίδομα, το επίδομα σπουδών και το επίδομα ειδικών συνθηκών, εξελίσσονται σε δέλεαρ για τους υπαλλήλους, προκειμένου να αυξήσουν τις αποδοχές τους. Ολο το σχέδιο τελεί ωστόσο υπό την αίρεση της αποδοχής του από την τρόικα, καθώς η μισθολογική δαπάνη αποτέλεσε και αποτελεί βασικό στοιχείο στο πλαίσιο της εξέλιξης των οικονομικών δεικτών στην περιστολή των δαπανών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μισθολογική δαπάνη του Δημοσίου, από 22 δισ. ευρώ στα οποία ανερχόταν το 2009 έχει μειωθεί σε 18-19 εκατ. ευρώ, απομένει ωστόσο ακόμη δρόμος για τον στόχο των 16 δισ. ευρώ που έχει τεθεί μέχρι και το 2013.
(Πηγή: Κέρδος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου