Διάβασα στο Antinews, ότι ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλος βρίσκεται σε διακοπές με τον Πρωθυπουργό. Προφανώς ο κ. Διοικητής θεωρεί ότι έπραξε το καθήκον του με την επικείμενη συγχώνευση ALPHA και Εurobank και μάλλον τώρα θα συμβουλεύει τον Πρωθυπουργό για την σωτηρία του τραπεζικού μας συστήματος. Είχε μάλιστα συνδράμει και στη συμφωνία της 21ης Ιουλίου, η οποία υποτίθεται θα έλυνε και το πρόβλημα του χρέους. Ο κ. Παπανδρέου μάλιστα τον ευχαρίστησε και δημοσίως.
Μεταξύ ιδιωτικών και κρατικών τραπεζών
Ας πάρουμε το νήμα απ’ την αρχή: Η διαδρομή του κ. Προβόπουλου είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πλούσια. Το 1989, ο κ. Μητσοτάκης τον τοποθέτησε Πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων. Από τον Οκτώβριο του 1990 μέχρι τον Νοέμβριο του 1993, ήταν Υποδιοικητής της ΤτΕ. Τον Νοέμβριο του 1993, (με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) διορίστηκε Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ, και παρέμεινε εκεί μέχρι το 1997. Από το ΙΟΒΕ, βρέθηκε οικονομικός σύμβουλος της ALPHA Bank μέχρι τον Μάρτιο του 2004.
Με την άνοδό της Ν.Δ. στην εξουσία τοποθετήθηκε Διοικητής στην Εμπορική Τράπεζα. Βλέπετε είχε αναπτύξει στενές σχέσεις με τον κ. Σουφλιά (συνυπήρξαν μαζί στη Γραμματεία Προγράμματος της Ν.Δ). Ως Διοικητής της Εμπορικής, σε αγαστή συνεργασία με τον κ Αλογοσκούφη, ενορχήστρωσε την πώληση της Εμπορικής Τράπεζας στην Credit Agricole.
Από τον Οκτώβριο του 2006 μέχρι τον Ιούνιο του 2008 ήταν Αντιπρόεδρος του ΔΣ και Διευθύνων Σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς. Είχε μάλιστα υπό την εποπτεία του τις θυγατρικές του Ομίλου στα Βαλκάνια, την Αίγυπτο και τη Νέα Υόρκη! Στην Πειραιώς συνυπήρξε με τον νύν Διοικητή της ΑΤΕ κ. Πανταλάκη.
Όταν αποχώρησε από την Πειραιώς, έγραψε ο τύπος τότε, ο κ. Σάλλας επαναγόρασε (και μάλιστα με premium) τις μετοχές του κ. Προβόπουλου, να μην έχει και «χασούρα» ο άνθρωπος, καθότι υψηλόβαθμο στέλεχος!
Τον Ιούνιο του 2008, η Κυβέρνηση Καραμανλή, μετά από επιμονή του Σουφλιά (έλεγαν οι φήμες), τον τοποθέτησε στη θέση του Κεντρικού Τραπεζίτη, όπου και παραμένει ακόμα.
Ελλειμματικές ιστορίες
Ο κ. Προβόπουλος σε μια συνομιλία του στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ με τον κ. Παπαχελά, αποκάλυψε ότι από τον Αύγουστο του 2009, με την ενδιάμεση έκθεσή του, για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, είχε ενημερώσει τόσο την κυβέρνηση, όσο και τους πολιτικούς αρχηγούς για την κατάσταση με το έλλειμμα και το χρέος, τονίζοντας παράλληλα την ανάγκη πως, αν δεν ληφθούν μέτρα, το έλλειμμα στο τέλος του 2009 θα υπερέβαινε το 10%.
Βέβαια, δεν είναι δουλειά του Διοικητή (αν και αργότερα αποδείχθηκε ότι …ήταν), αλλά ο κ. Προβόπουλος, αμέσως μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, παρατηρούσε σιωπηλός την αναστολή των μέτρων που είχε λάβει η κυβέρνηση Καραμανλή για να περιορίσει το έλλειμμα κάτω από το 10%. Μέτρα την ανάγκη λήψης των οποίων υπερτόνιζε ο ίδιος πριν το ΠΑΣΟΚ γίνει κυβέρνηση! Και όχι μόνον αυτό, ανέχθηκε παροχές, παιχνίδια με τη μετακύλιση δαπανών και εσόδων, τα οποία, ως γνωστόν, έφτασαν το έλλειμμα στα γνωστά επίπεδα.
Όταν αργότερα άρχισαν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος της ελληνικής οικονομίας, ο κ. Προβόπουλος ανέχθηκε το αδιανόητο. Η ΤτΕ στις 22-10- 2009 επέκτεινε το χρονικό περιθώριο παράδοσης των ομολόγων που πωλούνται από 3 (Τ3) ημέρες σε 10 (Τ10)! Η απόφαση αυτή ουσιαστικά ενίσχυσε την υποτιμητική κερδοσκοπία σε βάρος των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου. Και όχι μόνο αυτό! Στις 10-12-2009, η ΤτΕ αποφάσισε να μην επιβάλλονται κυρώσεις σε όσους καθυστερούν την παράδοση των ομολόγων ακόμα και μετά το πέρας των 10 ημερών! Μέχρι και η κα Β. Παπανδρέου «εξοργίστηκε» με την ρύθμιση και κατέθεσε επερώτηση με καμιά δεκαριά βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Μετά τον θόρυβο, το Τ10 ξανάγινε Τ3, αλλά ποτέ δεν δόθηκαν επαρκείς εξηγήσεις για την αλλαγή.
Οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που δεν έγιναν
Ο κ. Προβόπουλος υπήρξε θιασώτης του Μνημονίου! Μάλιστα, με τις, κατά καιρούς, δηλώσεις του προετοίμαζε το έδαφος για τη λήψη αυστηρότερων μέτρων. Λίγο πολύ, λειτουργούσε ως ….πρόδρομος της κυβερνητικής πολιτικής! Ησχολείτο πολύ με τα μακρο-οικονομικά, την πορεία της οικονομίας και τις υποτιθέμενες μεταρρυθμίσεις, αλλά άφησε το τραπεζικό σύστημα στην τύχη του ή καλύτερα μπαλάκι στους εγωϊσμούς και τα προσωπικά παιχνίδια των τραπεζιτών.
Στην ίδια συνέντευξη (Μάϊος του 2010) όταν ρωτήθηκε για τις ελληνικές τράπεζες απάντησε: «ασφαλώς είναι σταθερές και ασφαλείς παρά κάποιες ανόητες πληροφορίες οι οποίες κατά καιρούς διασπείρονται, έχουν δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας οι οποίοι είναι πολύ ψηλότεροι από τους μέσους Ευρωπαϊκούς» Προφανώς για αυτό δεν έκανε τίποτα!!!
Αν όντως το τραπεζικό μας σύστημα τον Μάϊο του 2010 είχε υψηλούς δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας (άρα δεν είχε ανάγκη αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου), τότε την ευθύνη για τη σημερινή του κατάσταση φέρει αποκλειστικά η κυβέρνηση με την πολιτική που ακολουθεί.
Οπότε, οι ευθύνες του Διοικητή είναι μεγαλύτερες.
Ανέχεται για να μην πώ ότι στηρίζει μια καταστροφική οικονομική πολιτική η οποία οδηγεί τη χώρα σε κατάρρευση. Και όλο αυτό το διάστημα δεν επισημαίνει την ανάγκη αλλαγής αυτής της πολιτικής.
Έβλεπε τις τράπεζες να φορτώνονται ομόλογα και έκανε τα στραβά μάτια.
Διάβαζε για τα επισφαλή δάνεια που, εν μέσω κρίσης, χορηγούσαν σε εκδοτικά συγκροτήματα, και δεν μιλούσε.
Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έφτασαν στο 30% και ο Διοικητής φαίνεται να αποδέχεται τις εξηγήσεις των τραπεζών ό,τι ανέρχονται στο 10%
Μάθαινε ότι κάποιες τράπεζες μετά βίας «έκλειναν τις θέσεις τους» στη διατραπεζική αγορά, και δεν απαιτούσε αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου.
Παρατηρούσε τη μαζική φυγή των καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες (πάνω από 60 δις) και δεν έβαλε κανένα φρένο.
Θα ενημερωνόταν (αν δεν ενημερωνόταν η ευθύνη είναι δική του) από τις υπηρεσίες του για τα δάνεια ορισμένων τραπεζών προς τους μετόχους, και δεν έδινε σημασία (περίπτωση Proton)
Έβλεπε τις κρατικές τράπεζες να απαξιώνονται (μερικές μάλιστα να χρεώνονται και με τη σωτηρία μικρών ιδιωτικών τραπεζών) και δεν αντιδρούσε.
Άκουγε για την αυξανόμενη εξάρτηση των τραπεζών μας από την ΕΚΤ (έχουν δανειστεί περίπου 80 δις) και επαναλάμβανε ότι το τραπεζικό μας σύστημα είναι επαρκώς θωρακισμένο.
Όλο αυτό το διάστημα, ο κ. Προβόπουλος παρατηρεί, λές και είναι αμέτοχος, τις εξελίξεις. Αντί για μέτρα και αποφάσεις, περιορίζεται σε ευχές και παραινέσεις.
Αμείλικτα ερωτήματα
Αντιλαμβάνομαι ότι ο Διοικητής της ΤτΕ δεν μπορεί να ομιλεί δημοσίως για τα προβλήματα του τραπεζικού μας συστήματος. Μπορούσε, όμως, να δράσει.
Όταν ο κ. Παπανδρέου υπέγραψε το Μνημόνιο και η ύφεση άρχισε να βαθαίνει, δεν διείδε τα προβλήματα;
Δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως την καταιγίδα που ερχόταν;
Τι έκανε για να θωρακίσει το τραπεζικό μας σύστημα;
Ενημέρωσε την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα για τους πιθανούς κινδύνους;
Ποιες λύσεις πρότεινε και τι τύχη είχαν οι προτάσεις του;
Ποιοι αρνήθηκαν να τις υλοποιήσουν και γιατί;
Μήπως ο κ. Διοικητής δεν είχε δυνατότητες παρέμβασης;
Μήπως δεν θέλησε να έρθει σε αντίθεση με τις επιθυμίες και τα συμφέροντα των πρώην εργοδοτών του;
Μήπως δε επιθυμούσε να δυσαρεστήσει την κυβέρνηση Παπανδρέου και τους αρμοδίους υπουργούς και συμβιβάστηκε για να διατηρήσει τη θέση του;
Μήπως άφησε τον ρόλο του Κεντρικού Τραπεζίτη στους …ιδιωτικούς τραπεζίτες και ο ίδιος απλώς…προήδρευε;
Ότι και να συνέβη, ο κ. Προβόπουλος, όλο αυτό τον καιρό λειτουργούσε περισσότερο ως βοηθός και συμπαραστάτης της κυβερνητικής πολιτικής, παρά ως Κεντρικός Τραπεζίτης.
Τώρα εισπράττει τα επίχειρα της πολιτικής του. Έχει την «τύχη» να είναι ο πρώτος μεταπολεμικός Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος που βλέπει την κατάρρευση του άλλοτε κραταιού μας τραπεζικού συστήματος. Αλήθεια, δεν αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί στον ελληνικό λαό; Δεν νομίζει ότι έχει υποχρέωση να μας εξηγήσει πώς και γιατί φτάσαμε εδώ; Γιατί μπορεί να ελέγχεται ότι άσκησε πλημμελώς τα καθήκοντά του ,σχετικά με την εποπτεία του τραπεζικού μας συστήματος, όμως την ευθύνη για την οικονομική πολιτική την είχαν και την ασκούν άλλοι. Γιατί συνεχίζει να τους καλύπτει;
Κώστας Ροδινός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου