Η αντίστροφη μέτρηση για κυβέρνηση και κοινωνία

Λίγες μόλις μέρες πριν ανανεώσουν οι αγανακτισμένοι το ραντεβού τους με τις πλατείες και λίγο πριν μπει  ο Σεπτέμβρης, οι ανησυχίες είναι έντονες για το τι μέλλει γενέσθαι σ΄ αυτήν την χώρα. Μπορεί οι καλοκαιρινές διακοπές να καταπράυναν για λίγο τα πάθη, σίγουρα, όμως, δεν μπορούν να σβηστούν με σφουγγάρι τα «λάθη» της τελευταίας διετίας αλλά και να αγνοηθούν τα  «πάθη»,  που αναμένουν από εδώ και πέρα τους Έλληνες και ο Γολγοθάς που καλείται να ανέβει η χώρα μας.. Κι αν σκεφτούμε την πλήρη ασυνεννοησία κυβερνητικών στελεχών και την αυτόνομη  και ανεξέλεγκτη ρότα που τραβά ο καθένας τους, το καράβι πλέον  μοιάζει να είναι έτοιμο να βυθιστεί. Το τελευταίο φιάσκο κάποιων τηλεοπτικών καναλιών με την ομιλία ή μη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ απέδειξε για μία ακόμη φορά τη σύγχυση,  που επικρατεί στα κυβερνητικά στελέχη και αυτομάτως και στα φιλοκυβερνητικά Μ.Μ.Ε.
Την ώρα που χιλιάδες Έλληνες παραμένουν άνεργοι και οι τσέπες των περισσότερων από εμάς αδειάζουν σε χρόνο ντετέ, οι πολυήμερες διακοπές κυβερνητικών στελεχών αποδεικνύουν ότι τελικά κάποιοι είναι εκτός πραγματικότητας και βέβαια ότι η πρόκληση είναι συνήθης και αγαπημένη τακτική τους. Επιβαλλόμενες σίγουρα οι διακοπές αλλά μην αγνοούμε το «παν μέτρον άριστον»,  που έλεγαν οι ημέτεροι πρόγονοι.

Η οικονομία μας βουλιάζει μέρα με τη μέρα  και κορυφαίοι οίκοι δεν χάνουν την ευκαιρία να μιλούν για ολική χρεοκοπία μας μέχρι τα τέλη του 2011. Την ίδια  ώρα όλοι κάνουν λόγο για την ανάγκη επενδύσεων που θα δώσουν ώθηση στην αγορά, ενώ τα νέα μέτρα,  που ήδη έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας αλλά και όλα όσα μας τα αφήνουν για φθινοπωρινό μπουναμά, μόνο ελπίδες για απεμπλοκή από την ύφεση δεν αφήνουν.

Κι όμως αυτή τη στιγμή που κάποιοι απολαμβάνουν τις πολυήμερες και πολυδάπανες διακοπές τους η ανεργία καλπάζει, η φοροεισπρακτική πολιτική δεν αποδίδει καρπούς, τα λουκέτα σε καταστήματα και επιχειρήσεις αυξάνονται διαρκώς,  το οικοδόμημα της παιδείας καταρρέει και το ΕΣΥ βουλιάζει.

Και το μόνο υπουργείο που εργάζεται νυχθημερόν είναι αυτό του Πολιτισμού.  Mε την πολιτική ηγεσία του να αγωνιά και να δίνει «μάχη» για να σώσει το ελληνικό ποδόσφαιρό από τις δύο επαρχιακές ομάδες που έχουν μετατραπεί σε αποδιοπομπαίους τράγους και καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα για όλα τα δεινά της χώρας μας. 

Αυτό είναι αλήθεια το μοναδικό πρόβλημα  μας, κύριοι της κυβέρνησης;

Γιατί γυρίζετε την πλάτη στα πραγματικά προβλήματα; Πώς θα λειτουργήσουν τα σχολεία τη χρονιά αυτή με  τα χιλιάδες κενά και τις ελάχιστες προσλήψεις;
Ποια είναι η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ; 

Πού είναι  η περίφημη διαβούλευση για τη λειτουργία των ΑΕΙ και ΤΕΙ και γιατί χρειάζονται συμπληρωματικές τροπολογίες κυβερνητικών βουλευτών για να «ανοίξει» η πόρτα του διαλόγου με την πανεπιστημιακή κοινότητα;

Γιατί είναι  υποχρεωμένοι οι ασθενείς  να πληρώνουν τις χημειοθεραπείες;

Γιατί είναι υποχρεωμένοι να μην υποβάλλονται στην α απαιτούμενη θεραπεία, επειδή δεν υπάρχουν  τα κατάλληλα φάρμακα και τα απαραίτητα υλικά;
Ακόμη και στην «μπανανία» οι πολίτες έχουν την δυνατότητα  να απολαύσουν τον καφέ ή το φαγητό τους σε κέντρα εστίασης και τώρα στη χώρα μας, που «ρέει άφθονο το χρήμα, γιατί να  μιλάμε για επιβολή ΦΠΑ 23%; 

Αυτή την   εντολή σας έδωσαν  οι Έλληνες τον Οκτώβριο του 2009; Να κατεδαφίσετε τα πάντα;

Ο αδύναμος κρίκος αυτή  την στιγμή δεν είναι η οικονομία μας αλλά η ίδια η κυβέρνηση. Με στελέχη που δείχνουν να παραπατούν και να λαμβάνουν μέτρα σαν να είναι εκτός ελληνικής πραγματικότητας, αποδεικνύουν την ανικανότητά τους να σώσουν τη χώρα. 

Το τελευταίο  διάστημα μάλιστα διαπιστώνουμε μία επικίνδυνη ασυνέπεια λόγων και πράξεων και βέβαια μία σύγχυση, που οδηγεί σε ιλαροτραγικές καταστάσεις.
Ο λήθαργος στον οποίο βυθίζεται ολοένα και περισσότερο η κυβέρνηση μας αναγκάζει να αγωνιούμε για το μέλλον αυτού του τόπου.

Δεν είναι δυνατόν να αγνοούν την ίδια την καθημερινότητα μας  και να υποτάσσονται ανερυθρίαστα στις επιταγές της τρόικας και του ΔΝΤ. Δεν είναι δυνατόν να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. 

Οι τσέπες του ελληνικού λαού άδειασαν και η υπομονή του εξαντλήθηκε.

Ο φαύλος κύκλος της ύφεσης και των προβλημάτων, που αυτή γεννά,  πλέον μας πνίγει.

Μα περισσότερο μας πνίγει και μας θλίβει η αναλγησία κάποιων που ασεβούν απέναντι στην ελληνική δημοκρατία.

Ο κόμπος έφτασε στο κτένι… Και η αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση έχει ήδη αρχίσει …
 Γράφει η Μαρία Μαλακασιώτου