Ερντογάν και Νταβούτογλου σε ρόλο νέου "Πορθητή". Ξανακάνουν τζαμί τον ιστορικό ναό της Αγίας Σοφίας Νίκαιας της Βιθυνίας

Στην τουρκική ιστορική και πολιτική ορολογία υπάρχει μια λέξη, που φαίνεται ότι αποκτά και πάλι ιδιαίτερη βαρύτητα τώρα που το πολιτικό Ισλάμ προσπαθεί να αναβιώσει το οθωμανικό πνεύμα με όρους 21^ου αιώνα.

Διαβάζουμε ότι ο Νταβούτογλου, σε ομιλία που έκανε στη συγκέντρωση της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΑΚΡ στην Καισάρεια, τις 21 Ιανουαρίου 2012, μεταξύ άλλων είπε και τα εξής:

Κουβαλάμε μια πολύ μεγάλη ιστορική ευθύνη στις πλάτες μας. Το περασμένο έτος, όταν εκδηλώθηκε η Επανάσταση των Γιασεμιών στην Τυνησία, νοιώσαμε ότι είμαστε αντιμέτωποι με μια μεγάλη πρόκληση. Το 1911 ήταν η χρονιά που αποχώρησαν οριστικά τα τουρκικά στρατεύματα από τη Λιβύη και το 2011 ήταν η χρονιά που θα έπρεπε να κερδίσουμε το στοίχημα αν θα επιβιώσουμε ή όχι στη Λιβύη. Αυτό το στοίχημα που δώσαμε πέρυσι το νοιώσαμε κάθε στιγμή μέσα μας. Το 1912 ήταν η χρονιά που μετά τον Βαλκανικό Πόλεμο δημιουργήθηκαν ατέλειωτα καραβάνια προσφύγων προς την Τουρκία, η χρονιά που χάσαμε τα Βαλκάνια. Έναν αιώνα μετά, το 2012, κάποιες από τις πληγές εκείνες δεν έχουν κλείσει. Το 1914 ήταν η χρονιά που μπήκαμε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πλησιάζουμε στο 2014, μια χρονιά που οι χώρες της Μέσης Ανατολής έχουν και πάλι μεγάλες προσδοκίες από την Τουρκία, που το όνομα του πρωθυπουργού Ερντογάν όπου ακούγεται δημιουργεί μεγάλο ενθουσιασμό, πλησιάζει μια περίοδος που η τουρκική σημαία εκεί που κυματίζει δημιουργεί κύματα προσδοκιών. Το 1915 ήταν ο Πόλεμος των Δαρδανελίων /Τσανάκκαλε. Τώρα, η Γαλλία προσπαθεί να ρίξει λάσπη και να κηλιδώσει την ιστορία μας. Ό,τι χάσαμε από το 1911 μέχρι το 1923, από όποια εδάφη υποχωρήσαμε, την περίοδο από το 2011 μέχρι το 1923 στα εδάφη αυτά θα ξαναβρεθούμε και πάλι με τους αδελφούς μας.

Ανασύραμε την ομιλία αυτή για να δώσουμε τη δυνατότητα στους αναγνώστες μας να αντιληφθούν καλύτερα ένα γεγονός που είναι σε εξέλιξη στη Νίκαια της Βιθυνίας, Ιζνίκ κατά τους Τούρκους, από το ελληνικόν Εις Νίκαιαν, όπως Ισταμπούλ από το Εις την Πόλην, Ιζμίρ από το Εις Σμύρνην, Ιστάνκιοϊ από το Εις την Κω κ.λπ.

Στη Νίκαια της Βιθυνίας, όπου πραγματοποιήθηκε η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος, υπάρχει ο ιερός ναός της Αγίας Σοφίας, στον οποίο έγινε η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος και τον οποίο μετέτρεψε σε ισλαμικό τέμενος ο Ορχάν Γκαζί, όταν κατέλαβε την ιστορική πόλη, το 1331.

Οι Τούρκοι, όταν ασπάστηκαν το Ισλάμ, ενσωμάτωσαν τη λογική του Ιερού Πολέμου (Τζιχάντ) και της Εκπόρθησης (Φετίχ). Στα πλαίσια της λογικής αυτής, ο κάθε Τούρκος, από τον απλό στρατιώτη μέχρι το σουλτάνο, είχε ιερή υποχρέωση να εκπορθήσει όσο το δυνατόν περισσότερες πόλεις και περιοχές “απίστων” και να επεκτείνει τη νέα θρησκεία, το Ισλάμ, "λυτρώνοντας τους απίστους από το καθεστώς άγνοιας και σκοταδισμού που βιώνουν"!!!

Έτσι μετατράπηκε σε τζαμί και η Αγία Σοφία της Νίκαιας, το 1331, στα πλαίσια της λογικής των κατακτητών, που αντί να χτίζουν δικούς τους λατρευτικούς χώρους, χρησιμοποιούσαν χριστιανικούς, για να υπάρχει ες αεί η αίσθηση της βάρβαρης υποδούλωσης στους ατυχείς ραγιάδες.

Η Αγία Σοφία, με την αποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων από την περιοχή έπαψε να λειτουργεί ως τζαμί, το 1922, παρέμενε κλειστή, για να χαρακτηριστεί αργότερα ως Μουσείο από τις αρμόδιες τουρκικές αρχές.

Το 2007 άρχισαν οι εργασίες αναστήλωσης του μνημείου, για την ποιότητα και των ακρίβεια των οποίων αντέδρασαν σφοδρά με ανακοίνωση που είχε τίτλο «Η καταστροφή μιας πρωτεύουσας» (η Νίκαια ήταν η πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά την Άλωσης της Πόλης από τους Σταυροφόρους, το 1204), οι υπεύθυνοι του Προγράμματος Αρχαιολογικών Χώρων Τουρκίας.

Το 2011 η Γενική Διεύθυνση Ιδρυμάτων της Τουρκίας, μετά από αίτημα της πανίσχυρης Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων, αποφάσισε να επιτρέψει την προσευχή, κατά τη διάρκεια του Μπαϊραμιού, ενώ φέτος, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενενήντα χρόνων, τοποθετήθηκε μόνιμος ιμάμης στην Αγία Σοφία, η οποία από τούδε και στο εξής θα λειτουργεί κανονικά ως τζαμί. Μάλιστα φέτος, κατά τη διάρκεια του Μπαϊραμιού, που αρχίζει σε λίγες ημέρες, αναμένεται να δοθεί πανηγυρικός χαρακτήρας στις θρησκευτικές τελετές που θα γίνονται στον ιστορικό χώρο της Αγίας Σοφίας.

Παρουσιάσαμε μέρος της ομιλίας του υπουργού εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου και το χαρακτηριστικό παράδειγμα της Αγίας Σοφίας της Νίκαιας, για να δείξουμε ότι τελικά η Τουρκία, ενώ αναπτύσσεται και προοδεύει οικονομικά, ακολουθεί αντιστρόφως ανάλογη πορεία σε πολιτικό επίπεδο. Έτσι, αντί να απαλλαγεί από το θρησκευτικό φανατισμό και από τις βάρβαρες ιδεολογίες και πρακτικές του παρελθόντος, όπως για παράδειγμα η λογική των εκπορθήσεων και του ιερού ισλαμικού πολέμου, εκμεταλλευόμενη την αστάθεια που επικρατεί στην περιοχή και στη χώρα μας και την εύνοια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, προσπαθεί να εφαρμόσει μεθοδικά την αναθεωρητική πολιτική του νεοοθωμανισμού, με ό,τι αυτό σημαίνει για την πολύπαθη περιοχή μας.

Εκτός από την Κύπρο, όπου συνεχίζεται η βάρβαρη κατοχή του 37%, και τη Συρία, όπου εσχάτως ο Ερντογάν και ο Νταβούτογλου έχουν αλλεπάλληλες νεοοθωμανικές ονειρώξεις, χειροπιαστά δείγματα της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής στη λογική της παρατιθένενης ομιλίας του Τούρκου υπουργού εξωτερικών είναι η εξοφθάλμως παράνομη δράση του τουρκικού προξενείου στην ελληνική Θράκη, όπου επιχειρείται ο τουρκοϊσλαμικός εκφασισμός των Ελλήνων μουσουλμάνων. Κλείνοντας, σημειώνουμε ότι η πολιτική αυτή της Άγκυρας, που συνεχίζει να ασκεί κεκαλυμμένες πιέσεις στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και, εκτός από την Αθήνα, συνεχίζει να εμπαίζει και την Ουάσιγκτον στο θέμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, έχει επεκταθεί εσχάτως στη Ρόδο και στην Κω, όπου επιχειρείται ο εκφασισμός των μέχρι σήμερα φιλήσυχων μουσουλμάνων των δυο αυτών νησιών.

Ελπίζουμε η νέα κυβέρνηση να βρει τον τρόπο να θέσει τέλος στον επιχειρούμενο θρησκευτικό σκοταδισμό και στην αποσταθεροποιητική πολιτική της γείτονος, πριν είναι πολύ αργά για την πατρίδα μας.

 του Σάββα Καλεντερίδη

Κυριακάτικη Δημοκρατία