Ο ΓΑΠ ζητάει συγνώμη και προετοιμάζεται για το…Ειδικό Δικαστήριο

Τι σου είναι η κάλπη τελικά. Μέχρι και συγγνώμες από τους μέχρι τώρα αμετανόητους, βγάζει στην επιφάνεια.

Η πρώτη συγγνώμη για τα οικονομικά εγκλήματα, έστω και ανειλικρινής, ήλθε από τον Ευ. Βενιζέλο. Άλλωστε, την ψήφο μας ζητάει, τι είναι μια κουβέντα έστω και ψεύτικη;

Η δεύτερη ήρθε από το κύριο υπεύθυνο της οικονομικής κατάρρευσης, τον καπετάνιο του Τιτανικού. Ο Γ. Παπανδρέου, που κάποτε ήταν περιζήτητος για συνεντεύξεις από όλα τα μέσα ενημέρωσης, έδωσε συνέντευξη στην … εφημερίδα Πελοπόννησος (δεν έχουμε τίποτε με την καλή εφημερίδα) και είπε με μια δόση από το υποκριτικό του ταλέντο: «Θα ήθελα εκ μέρους όλου του πολιτικού κόσμου να τους ζητήσω συγγνώμη» και συνέχισε: «Πληρώσαμε και πληρώνουμε λάθη δεκαετιών. Δεν μπόρεσα να αποτρέψω τις άδικες αποφάσεις που είχαμε ανάγκη, για να μην καταρρεύσει η χώρα. Και αυτό, είναι ευθύνη όλων

ανεξαιρέτως των πολιτικών δυνάμεων, είτε κυβέρνησαν, είτε όχι τη χώρα. Τους διαβεβαιώνω με το χέρι στην καρδιά πως έκανα ό,τι μπορούσα, έκανα ό,τι ήταν δυνατόν».

Ο κ. Παπανδρέου αποκάλυψε ότι έγιναν και αδικίες και ζητά συγγνώμη, αλλά κατόπιν εορτής. Και σε μια δόση μεγαλοψυχίας πήρε στις πλάτες του (ούτε ο Πύρρος να ήτανε) όλο τον πολιτικό κόσμο. Αμ, είναι αργά κ. Πρώην πρωθυπουργέ. Ας τα σκεφτόσασταν αυτά όταν διαλύατε τη χώρα.

Ο κ. Παπανδρέου, επίσης, υποστήριξε ότι ο Σαμαράς τον… μιμείται. «Άκουσα τον κ. Σαμαρά πρόσφατα, να λέει: “Η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα που την κατάντησαν υπερχρεωμένη. Ποιά είναι η περιουσία της χώρας μας: Είναι ο φυσικός της πλούτος… και είναι -πάνω απ’ όλα- το ταλέντο των ανθρώπων της…” Τον ευχαριστώ που επαναλαμβάνει όσα λέω εδώ και χρόνια. Αυτό ακριβώς εννοούσα όταν έλεγα “λεφτά υπάρχουν”. Ποτέ δεν το εννόησα ως εντολή για παροχές».

Δεν το εννόησε ποτέ αλλά όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία άρχισε να μοιράζει επιδόματα αν και γνώριζε ότι το έλλειμμα ήταν τεράστιο. Κι αφού ήξερε που ήταν τα λεφτά γιατί δεν επένδυσε σ΄ αυτό. Στον ορυκτό πλούτου, τους ανθρώπους, τα ταλέντα τους; Αν το είχε κάνει ίσως τώρα να μην ήταν απλά παρελθόν.

«Καλύτερα οι Έλληνες να θυμώνουν γι’ αυτά που ζουν, παρά να ζήσουν την απόλυτη καταστροφή μιας χρεοκοπίας. Και αυτό το αποτρέψαμε. Ξέραμε ότι θα έχει κόστος. Αλλά ήταν συλλογική η απόφασή μας να κάνουμε το πατριωτικό μας καθήκον».

Να που βγήκε και πατριώτης ο κ. Γιώργος και σωτήρας της χώρας. Πώς όμως εμείς έχουμε την εντύπωση πώς και δεν σωθήκαμε και οι αποφάσεις που πάρθηκαν ήταν εντελώς ανθελληνικές;

«Πληρώσαμε και πληρώνουμε λάθη δεκαετιών. Δεν μπόρεσα να αποτρέψω τις άδικες αποφάσεις που είχαμε ανάγκη, για να μην καταρρεύσει η χώρα. Και αυτό, είναι ευθύνη όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών δυνάμεων, είτε κυβέρνησαν, είτε όχι τη χώρα. Τους διαβεβαιώνω με το χέρι στην καρδιά πως έκανα ό,τι μπορούσα, έκανα ό,τι ήταν δυνατόν».

Θέλει να μας πει δηλαδή ότι τις έβλεπε τις αδικίες αλλά δεν μπόρεσε να τις αποτρέψει. Τότε δεν είναι απλά επικίνδυνος, είναι και ανίκανος.

Ερωτώμενος για το ενδεχόμενο Ειδικού Δικαστηρίου, εμφανίστηκε… ατρόμητος. Να δείτε που θα το παίξει και ήρωας στο μέλλον, όταν θα έρθει η ώρα της κρίσης. Έβαλε μπροστά, μάλιστα, την οικογένειά του που όλο διώκεται αλλά όλο στέκεται όρθια. Είναι και μεγαλομανής δηλαδή.

«Πολλοί επιχείρησαν να τελειώσουν την οικογένειά μου σε Ειδικά Δικαστήρια. Ο εκφοβισμός, οι απειλές, οι σκευωρίες προς τους Παπανδρέου από συμφέροντα ή ακραίες φωνές, είναι γνώριμο φαινόμενο. Αλλά όσο στημένες και να είναι οι κατηγορίες, η αλήθεια διαλύει τις σκευωρίες και αποκαλύπτει τους σκευωρούς. Αυτό έχει αποδείξει η ιστορία. Ούτε με απασχολεί λοιπόν, ούτε με φοβίζει το ενδεχόμενο. Δεν φοβάμαι την αλήθεια  – άλλοι πρέπει να την φοβούνται».

Ποιοι πρέπει να φοβούνται κύριε Παπανδρέου. Ας μας το πείτε διότι με μια συγγνώμη δεν καθαρίζετε εύκολα. Τέλος, οι Κολυμβήθρες του Σιλωάμ.