Στα όρια της… πολιτικής “συνωμοσίας”

(του Ρωμύλου Κομνηνού)

Αν κάποιος αναζητούσε… πολιτικές συνωμοσίες, θα τόνιζε την προφανή αντίθεση που μεταδόθηκε σήμερα το πρωί, και μάλιστα απευθείας, από την ελληνική τηλεόραση. Ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου να χειροκροτείται από όσους συμμετείχαν στο συνέδριο του Συνδέσμου Γερμανικής Βιομηχανίας, και να ομιλεί με… οραματική διάθεση για το μέλλον, για επενδύσεις, για μια Ελλάδα αναπτυξιακής προοπτικής.

Και από την άλλη, μετά από μερικά λεπτά, ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος να παίρνει και πάλι πάνω του την προαναγγελία νέων, επώδυνων για την ελληνική κοινωνία μέτρων.

«Ο καλός και ο… κακός» λοιπόν, στην ηγεσία της Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται ότι αδυνατούν να συγκρατήσουν το τσουνάμι της κοινωνικής αντίδρασης, που οδηγεί μετά βεβαιότητας σε πρόωρες εκλογές, και σε μια βαριά για το Κίνημα ήττα.

Κι αν τα όσα είπε στη Γερμανία ο Γιώργος Παπανδρέου, έμοιαζαν να αφορούν μια άλλη χώρα, σε μια άλλη εποχή, και κάτω από άλλες διεθνείς συνθήκες, οι εκμυστηρεύσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου στην Αθήνα τρομοκράτησαν επαρκώς τους Έλληνες που άκουγαν.

Η… λατρεία των μέτρων και της χρηστικότητάς τους για το παρόν και το μέλλον του τόπου, δεν προκαλούν σημαντική φθορά μονάχα στο προφίλ του Ευάγγελου Βενιζέλου. Απομακρύνουν το ΠΑΣΟΚ όλο και περισσότερο από...

κοινωνικές αναφορές και συγγένειες, που του επέτρεψαν για πολλές δεκαετίες να κυριαρχήσει στην πολιτική ζωή της Ελλάδας.

Όσο πιο μακριά πηγαίνει το σημερινό ΠΑΣΟΚ λοιπόν, τόσο πιο δύσκολο θα είναι για εκείνον ο οποίος θα διαδεχθεί τον Γιώργο Παπανδρέου στην ηγεσία του, να πετύχει μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα την ανάκαμψη του Κινήματος το οποίο ίδρυσε… κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

statesmen