"Ο ΓΑΠ εκεί, στο στόχο του… Δεν καταλαβαίνει Χριστό. Αν δεν διαλύσει τη χώρα, και αν δεν ξεπουλήσει τα πάντα, δεν τον κουνάει κανείς. Σαν υπνωτισμένος είναι. Σαν προγραμματισμένος πράκτορας sleeper, που ούτε οι χειριστές του δεν μπορούν πλέον να σταματήσουν . Έβαλε κάποιον σκοπό, τη καταστροφή της χώρας, και δεν θα ησυχάσει αν δεν τον πετύχει. Μιλάμε για αφοσίωση, όχι αστεία.
Η μόνη λύση λοιπόν είναι η κάλπη. Εδώ και τώρα. Τίποτα άλλο. Αλλιώς πάμε για εκτροπές.
Η κάλπη είναι το μόνο όπλο που μας έμεινε, (εκτός από την ομαδική αυτοκτονία)...
Αν δεν το κόψει κι αυτό ο ΓΑΠ…. Γιατί όπως βλέπω τελευταία τον έτερο σοσιαλιστή κο Βενιζέλο, με τα διαγγέλματά του, μάλλον προς τα κει το πάνε το όλο θέμα..."
Σήμερα το πρωί την ξαναείδα. Μπροστά σε κατάστημα φίλου μου, ο οποίος και μου εξήγησε πως την γνώριζε. Τραγική ιστορία, πλην όμως για τις μέρες μας συνηθισμένη. Ο άντρας της που διατηρούσε επιχείρηση, χρεοκόπησε, και πριν μερικούς μήνες πέθανε, αφήνοντάς της χρέη και δάνεια. Η κυρία, που δεν είχε εργαστεί ποτέ στη ζωή της, αναγκάστηκε να βγει στο δρόμο, και να πουλάει χαρτομάντιλα για να ζήσει.
Μια ιστορία, που όσο περνάει ο καιρός θα βλέπουμε όλο και πιο πολύ. Ήδη στη γειτονιά μου, οι εφορμήσεις στους κάδους των απορριμμάτων γίνονται ανά δίωρο, και όλο και πιο συχνά. Υπάρχουν πλέον συνάνθρωποί μας που ζουν από τα σκουπίδια. Και δεν μιλάω για παλιά ανακυκλώσιμα αντικείμενα που βρίσκουν, και που μεταπωλούν, αλλά για τροφή! Τρώνε από τα σκουπίδια.
Οι παλιοί θα θυμούνται αυτού του είδους την Ελλάδα. Οι νεότεροι θα την έχουν γνωρίσει ως φολκλόρ, μέσα από τις ασπρόμαυρες ταινίες της Μάρθας Βούρτση και του Νίκου Ξανθόπουλου.
Ήταν μια Ελλάδα που όλοι μας πιστεύαμε πως δεν θα ξαναδούμε. Λογαριάζαμε όμως χωρίς το Πασόκ.
Μιλούσα με έναν φίλο μου γιατρό. Εκτός από το ότι του χρωστάει ο ΟΠΑΔ περίπου €30.000, του ήρθε και μια κατραπακιά με την έκτακτη εισφορά για €8.000, που ακόμη να συνέλθει. Το τι μπινελίκι έριξε στον Λοβέρδο και στον Κουτρουμάνη, δεν λέγεται. Και όπως μου είπε, προβλέπονται μαύρα κατάμαυρα χρόνια στο θέμα της δημόσιας υγείας. Η κυβέρνηση δουλεύει για τους ιδιώτες. Πολύ απλά, όπως μου είπε, για να παίρνει πλέον ένας γιατρός €1.900 το μήνα, θα πρέπει να έχει τουλάχιστον 8.500 πελάτες! Κάντε την αναγωγή και θα καταλάβετε τι είδους περίθαλψη περιμένει τους ασφαλισμένους….
Μιλούσα με ένα φίλο μου ελεύθερο επαγγελματία. Καταστηματάρχη. Εκτός από το ότι ο τζίρος του έχει πέσει στο 30-40% του κανονικού, του ήρθε και μια κατραπακιά με την έκτακτη εισφορά, περαίωση, ΕΤΑΠ, και κάτι άλλα που δεν τα κατάλαβα, που σκέπτεται να πάει ξανά φαντάρος… εθελοντής.
Για να έχει , λέει, να τρώει. Αλλιώς δεν βγαίνει.
Ήδη έκοψε φροντιστήρια, κολυμβητήρια, νόβα, βίντεο, κλπ και τα ανήλικα παιδιά του δεν του μιλάνε. Δεν καταλαβαίνουν δυστυχώς, ότι αυτά παθαίνει κανείς όταν ψηφίζει σοσιαλιστικά….
Μιλούσα με ένα φίλο μου ταξιτζή. Δεν θα σας πως τι μου είπε, διότι θα παρέμβει το ραδιοτηλεοπτικό… Πάντως αν ήμουν στη θέση των Ρέππα και Ραγκούση, δεν θα ξανάμπαινα ποτέ σε ταξί. Μη τυχόν και τύχαινε να είναι οδηγός ο φίλος μου. Το τι θα τους έκανε αν τους πετύχαινε πουθενά, ούτε σε τσόντα του Γκουσγκούνη δεν θα έπαιζε… Τόσο καλά.
Μιλούσα με έναν φίλο μου πιλότο (σε ελληνική εταιρία). Από αυτούς που όλος ο κόσμος ζηλεύει. Που κάνουν το χόμπυ τους επάγγελμα, και που χρυσοπληρώνονται για να διασχίζουν τους αιθέρες. Θέλει λέει να φύγει στη Νέα Ζηλανδία, ή στον Καναδά, για να γίνει bush pilot. Απ αυτούς που μεταφέρουν εφόδια στις απάτητες ερημιές. Γιατί; Εκτός του ότι τους τελευταίους μήνες του έκοψαν το μισό του μισθού του, εκτός του ότι η εφορία του έστειλε ραβασάκι για έκτακτη εισφορά €10.000, το επαγγελματικό του μέλλον φαντάζει αβέβαιο, αφού όπως μου είπε καραδοκούν δεκάδες άνεργοι πιλότοι πρόθυμοι και έτοιμοι να κάνουν την ίδια δουλειά με €1.000 μόνο ευρώ! Και έτσι, το στρες και η αγωνία, τον έχουν καταντήσει ψυχολογικό ράκος. «Αν δεν είχα τρία παιδιά», μου είπε, θα το στουκάριζα επάνω στη Βουλή…
Με αυτά και με αυτά, άρχισα να μιλάω πλέον με τον εαυτό μου. Κοινώς να παραμιλάω.
Εμένα δεν μου ήρθε ακόμη ούτε η εφορία, ούτε η κατραπακιά της έκτακτης εισφοράς. Όμως τις περιμένω. Όπως περιμένω πως και πως τη μέρα των εκλογών.
Διότι τελικά, καλές οι διαδηλώσεις, καλές και οι διαμαρτυρίες, αλλά δυστυχώς δεν βλέπω να έχουν αποτέλεσμα. Δεν πα να γίνονται μάχες στους δρόμους, δεν πα να αντιδράνε όλες σχεδόν οι κοινωνικές τάξεις; Το αυτί τους δεν ιδρώνει. Απλά κατεβάζουν ακόμη περισσότερη αστυνομία στους δρόμους. Αυτό που έγινε στην ΔΕΘ, με 10.000 αστυνομικούς να φυλάνε τον «λαοπρόβλητο» πρωθυπουργό, ο οποίος εμφανίστηκε όλο κι όλο ένα δεκάλεπτο, μάλλον ρωμαϊκή αυτοκρατορία και Καλιγούλες θυμίζει, παρά σύγχρονη δημοκρατία της ΕΕ.
Για αυτό, δεν πα να βγούμε όλοι στους δρόμους; Ο ΓΑΠ εκεί, στο στόχο του… Δεν καταλαβαίνει Χριστό.
Αν δεν διαλύσει τη χώρα, και αν δεν ξεπουλήσει τα πάντα, δεν τον κουνάει κανείς. Σαν υπνωτισμένος είναι. Σαν προγραμματισμένος πράκτορας sleeper, που ούτε οι χειριστές του δεν μπορούν πλέον να σταματήσουν . Έβαλε κάποιον σκοπό, τη καταστροφή της χώρας, και δεν θα ησυχάσει αν δεν τον πετύχει. Μιλάμε για αφοσίωση, όχι αστεία.
Η μόνη λύση λοιπόν είναι η κάλπη. Εδώ και τώρα. Τίποτα άλλο. Αλλιώς πάμε για εκτροπές.
Η κάλπη είναι το μόνο όπλο που μας έμεινε, (εκτός από την ομαδική αυτοκτονία).
Αν δεν το κόψει κι αυτό ο ΓΑΠ…. Γιατί όπως βλέπω τελευταία τον έτερο σοσιαλιστή κο Βενιζέλο, με τα διαγγέλματά του, μάλλον προς τα κει το πάνε το όλο θέμα.
Μας βλέπω λοιπόν όλους σε κανένα έκτακτο στρατοδικείο, να απολογούμαστε γιατί πεινάμε.
Και μετά να μας μπουζουριάζουν στον Ιππόδρομο, ή τώρα , στο Ειρήνης και Φιλίας.
Strange Attractor
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου