Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Μετά τους «αγανακτισμένους», οι… τρομοκρατημένοι!
Ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει τώρα σε εφαρμογή το δεύτερο σχέδιο διχασμού του ελληνικού λαού:
Από την πρώτη στιγμή, ο κ. Τσίπρας μίλησε περί τρομοκρατημένων πολιτών, οι οποίοι ψήφισαν με τον τρόπο που ψήφισαν προφανώς επειδή είναι… ψοφοδεείς – και όχι γενναίοι, όπως οι διάφοροι άκαπνοι πολέμαρχοι της ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Αφού, λοιπόν, κατέταξαν τους εαυτούς τους στους «γενναίους», επιφυλάσσοντας για τους πολιτικούς τους αντιπάλους τον τίτλο του «δειλού», προχώρησαν από την κορυφή στη βάση και χώρισαν (ξανά) στα δύο και τον λαό.
Το σλόγκαν που κυκλοφορεί τώρα, δίκην συνθήματος, είναι «ο φόβος νίκησε την οργή».
Κατόπιν τούτου, θεωρούν ότι μπορούν και να προχωρούν ακόμη και σε αμφισβήτηση του ίδιου του εκλογικού αποτελέσματος, μιλούν για στέρηση λαϊκής νομιμοποίησης και για δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα.
Υποστηρίζουν δηλαδή – κάνοντας και το ψυχογράφημα όσων διαφωνούν μαζί τους – πως όλοι ήθελαν να τους ψηφίσουν, αλλά πάνω από τους μισούς… φοβήθηκαν να το κάνουν!
Στη λογική τους δεν υπάρχει περίπτωση κάποιοι να διαφωνούν μαζί τους, διότι προφανώς θεωρούν ότι κατέχουν το παπικό αλάθητο.
Ούτε υπάρχει περίπτωση να υπάρχουν σ’ αυτή τη χώρα άνθρωποι λογικοί, συνετοί και ώριμοι που αντιλαμβάνονται πως όταν μια κυβέρνηση απόλυτα νόμιμη – αφού αποτέλεσε επιλογή του ελληνικού λαού (κακή τη μοίρα, βεβαίως) – βάζει την υπογραφή της μαζί με τις υπογραφές των ηγετών 17 χωρών, δεν μπορεί να τα τινάζει όλα στον αέρα.
Είναι σαφές πως ούτε αυτοί έχουν διαβάσει το Μνημόνιο.
Αν το είχαν διαβάσει θα το έβλεπαν καθαρά: Η Ελλάς, ως κράτος, έχει υπογράψει στη σειρά με το Βασίλειο της Ολλανδίας, το Βασίλειο της Δανίας, την Δημοκρατία της Γαλλίας, της Ιταλίας και ούτω καθεξής, ενώ όσον αφορά στη Γερμανία, έχει υπογράψει με την κρατική επενδυτική τράπεζα KfW, που, όπως σημειώνεται, ενεργεί υπέρ των συμφερόντων του γερμανικού λαού.
Και το καταπληκτικότερο όλων: Οι ίδιοι άνθρωποι που με την ψήφο και την στήριξή τους πρόσφεραν στον Γ. Παπανδρέου την δυνατότητα να τα υπογράφει όλα αυτά, ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 2009, μετακόμισαν τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντάς μας να παλεύουμε με τις υπογραφές τους!
Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι ακολούθησαν το επόμενο ψέμα, που από «αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό» έγινε «στις 18 δεν θα υπάρχουν μνημόνια»!
Πίστεψαν δηλαδή πως όλοι αυτοί με τους οποίους υπογράψαμε ως χώρα θα δέχονταν να γίνουν τα κείμενα κάτω από τα οποία έβαλαν τις υπογραφές τους κουρελόχαρτα.
Και οι ανάγκες εξυπηρέτησης του «μεγάλου ψεύδους» ήσαν τόσο μεγάλες, που ο κ. Τσίπρας έφθασε στο σημείο να αλλάξει και το ποσοστό που είχε λάβει η ΕΔΑ το 1958, και να το φέρει στο… 28% (ενώ ήταν 25%) για να... ταιριάξει (για αποκλειστικά προπαγανδιστικούς λόγους) με το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ της περασμένης Κυριακής!
Φυσικά, το χειρότερο είναι πως επιχειρείται τώρα ένας νέος εθνικός διχασμός, αυτή τη φορά μεταξύ «γενναίων» και «τρομοκρατημένων»!
Ούτε που τους περνά, βέβαια, από το μυαλό ότι μπορεί να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: Να είναι γενναίοι αυτοί που ψήφισαν με τη λογική και τρομοκρατημένοι αυτοί που ψήφισαν επιλέγοντας τον ξαφνικό θάνατο – παίρνοντας και τους υπόλοιπους μαζί τους.
Υ.Γ. Επειδή πολλές ανοησίες έχουν ακουστεί περί του «τέλους του δικομματισμού», σ’ αυτές τις εκλογές δεν είδαμε κάτι τέτοιο. Δύο κόμματα συγκέντρωσαν υψηλά (για τα διαλυτικά δεδομένα της εποχής) ποσοστά. Απλώς τη θέση του ΠΑΣΟΚ πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει τώρα σε εφαρμογή το δεύτερο σχέδιο διχασμού του ελληνικού λαού:
Από την πρώτη στιγμή, ο κ. Τσίπρας μίλησε περί τρομοκρατημένων πολιτών, οι οποίοι ψήφισαν με τον τρόπο που ψήφισαν προφανώς επειδή είναι… ψοφοδεείς – και όχι γενναίοι, όπως οι διάφοροι άκαπνοι πολέμαρχοι της ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Αφού, λοιπόν, κατέταξαν τους εαυτούς τους στους «γενναίους», επιφυλάσσοντας για τους πολιτικούς τους αντιπάλους τον τίτλο του «δειλού», προχώρησαν από την κορυφή στη βάση και χώρισαν (ξανά) στα δύο και τον λαό.
Το σλόγκαν που κυκλοφορεί τώρα, δίκην συνθήματος, είναι «ο φόβος νίκησε την οργή».
Κατόπιν τούτου, θεωρούν ότι μπορούν και να προχωρούν ακόμη και σε αμφισβήτηση του ίδιου του εκλογικού αποτελέσματος, μιλούν για στέρηση λαϊκής νομιμοποίησης και για δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα.
Υποστηρίζουν δηλαδή – κάνοντας και το ψυχογράφημα όσων διαφωνούν μαζί τους – πως όλοι ήθελαν να τους ψηφίσουν, αλλά πάνω από τους μισούς… φοβήθηκαν να το κάνουν!
Στη λογική τους δεν υπάρχει περίπτωση κάποιοι να διαφωνούν μαζί τους, διότι προφανώς θεωρούν ότι κατέχουν το παπικό αλάθητο.
Ούτε υπάρχει περίπτωση να υπάρχουν σ’ αυτή τη χώρα άνθρωποι λογικοί, συνετοί και ώριμοι που αντιλαμβάνονται πως όταν μια κυβέρνηση απόλυτα νόμιμη – αφού αποτέλεσε επιλογή του ελληνικού λαού (κακή τη μοίρα, βεβαίως) – βάζει την υπογραφή της μαζί με τις υπογραφές των ηγετών 17 χωρών, δεν μπορεί να τα τινάζει όλα στον αέρα.
Είναι σαφές πως ούτε αυτοί έχουν διαβάσει το Μνημόνιο.
Αν το είχαν διαβάσει θα το έβλεπαν καθαρά: Η Ελλάς, ως κράτος, έχει υπογράψει στη σειρά με το Βασίλειο της Ολλανδίας, το Βασίλειο της Δανίας, την Δημοκρατία της Γαλλίας, της Ιταλίας και ούτω καθεξής, ενώ όσον αφορά στη Γερμανία, έχει υπογράψει με την κρατική επενδυτική τράπεζα KfW, που, όπως σημειώνεται, ενεργεί υπέρ των συμφερόντων του γερμανικού λαού.
Και το καταπληκτικότερο όλων: Οι ίδιοι άνθρωποι που με την ψήφο και την στήριξή τους πρόσφεραν στον Γ. Παπανδρέου την δυνατότητα να τα υπογράφει όλα αυτά, ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 2009, μετακόμισαν τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντάς μας να παλεύουμε με τις υπογραφές τους!
Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι ακολούθησαν το επόμενο ψέμα, που από «αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό» έγινε «στις 18 δεν θα υπάρχουν μνημόνια»!
Πίστεψαν δηλαδή πως όλοι αυτοί με τους οποίους υπογράψαμε ως χώρα θα δέχονταν να γίνουν τα κείμενα κάτω από τα οποία έβαλαν τις υπογραφές τους κουρελόχαρτα.
Και οι ανάγκες εξυπηρέτησης του «μεγάλου ψεύδους» ήσαν τόσο μεγάλες, που ο κ. Τσίπρας έφθασε στο σημείο να αλλάξει και το ποσοστό που είχε λάβει η ΕΔΑ το 1958, και να το φέρει στο… 28% (ενώ ήταν 25%) για να... ταιριάξει (για αποκλειστικά προπαγανδιστικούς λόγους) με το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ της περασμένης Κυριακής!
Φυσικά, το χειρότερο είναι πως επιχειρείται τώρα ένας νέος εθνικός διχασμός, αυτή τη φορά μεταξύ «γενναίων» και «τρομοκρατημένων»!
Ούτε που τους περνά, βέβαια, από το μυαλό ότι μπορεί να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: Να είναι γενναίοι αυτοί που ψήφισαν με τη λογική και τρομοκρατημένοι αυτοί που ψήφισαν επιλέγοντας τον ξαφνικό θάνατο – παίρνοντας και τους υπόλοιπους μαζί τους.
Υ.Γ. Επειδή πολλές ανοησίες έχουν ακουστεί περί του «τέλους του δικομματισμού», σ’ αυτές τις εκλογές δεν είδαμε κάτι τέτοιο. Δύο κόμματα συγκέντρωσαν υψηλά (για τα διαλυτικά δεδομένα της εποχής) ποσοστά. Απλώς τη θέση του ΠΑΣΟΚ πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου