Ή ταν ή επι τας

Κάπως έτσι μοιάζει η τελική μάχη της Ελλάδας στο Eurogroup για την εκταμίευση της δόσης αλλά και για τις αποφάσεις που θα αφορούν τη βιωσιμότητα του χρέους. 

Η αρχή θα γίνει από τη σημερινή τηλεδιάσκεψη των υπουργών Οικονομικών το απόγευμα όπου θα επιχειρηθεί να βρεθεί η χρυσή τομή και τη Δευτέρα να είναι πιο εύκολα τα πράγματα.

Παρά την αισιοδοξία που επικρατεί στην ελληνική κυβέρνηση, κανείς δε μπορεί να
βάλει το χέρι του στη φωτιά για το τι θα αποφασίσουν οι Ευρωπαίοι. Και γι’ αυτό δεν ευθύνεται η Ελλάδα αλλά η ανωριμότητα, η έλλειψη ηγετών και η απουσία στρατηγικού σχεδίου για την Ευρώπη από τους ξένους ηγέτες. Το απέδειξαν στη Σύνοδο Κορυφής, γιατί να μην το κάνουν και με το ελληνικό πρόβλημα; 

Για το λόγο αυτό κανείς στην κυβέρνηση δε μπορεί με σιγουριά να πει ποια θα είναι η έκβαση των συνομιλιών. Ωστόσο, δεν αποκλείουν να υπάρξει ένα Plan B σε περίπτωση που Σόιμπλε και Λαγκάρντ επιμείνουν στις θέσεις τους, δεν περάσει το σενάριο του 124% του ΑΕΠ το 2020 και δε βρεθούν τα επιπλέον 10 δις ευρώ για το χρηματοδοτικό κενό. Αυτό το δεύτερο σχέδιο λέγεται ότι είναι η αποδέσμευση της δόσης των 44 δις ευρώ από τη συζήτηση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Δηλαδή, οι Ευρωπαίοι να δώσουν το πράσινο φως για να έρθουν τα λεφτά στην Ελλάδα μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου και να αφήσουν για αργότερα τις όποιες αποφάσεις πρέπει να λάβουν για το χρέος. 

Άλλωστε, αυτό που καίει αυτή τη στιγμή την Ελλάδα είναι να πάρει τα λεφτά, να προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, να πληρωθούν ληξιπρόθεσμες οφειλές και να «τρέξει» κάπως χρήμα στην αγορά. Και φυσικά να δουν οι ξένοι επενδυτές ότι η χώρα δεν αφήνεται στην τύχη της.

Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε οι αποφάσεις για το χρέος μπορούν να συζητηθούν με περισσότερη ηρεμία σε άλλο Eurogroup μέσα στον Δεκέμβριο και ίσως τότε να υπάρξει μια πιο καλή πρόταση, μια συμβιβαστική λύση αφού πρώτα αρθούν τα εμπόδια και οι καχυποψίες μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ.

Ίσως, πάλι, εκτός από τη δόση να δοθεί και μια κατεύθυνση για τη βιωσιμότητα του χρέους. Δηλαδή να αποφασιστεί ένα κοκτέιλ μέτρων που θα βοηθήσει στη μείωση του χρέους στο 130% το 2020 και ν αφήσουν για αργότερα την «καυτή πατάτα» του χρηματοδοτικού κενού για τις 5-6 μονάδες του ΑΕΠ που θα χρειαστεί να μειωθεί.

Όλα αυτά είναι σενάρια και κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η τελική λύση που θα προταθεί. Η ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί και πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση αλλά αυτό που προέχει είναι να δοθεί η δόση, άλλες καθυστερήσεις δεν τις αντέχει ούτε η κοινωνία και η οικονομία αλλά ούτε και η ίδια η συνοχή της κυβέρνησης.

Ωστόσο, ας μη γελιόμαστε. Δεν είναι τα 44 δις που θα σώσουν την Ελλάδα. Αυτά είναι η προσωρινή ανάσα. Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι γενναίες αποφάσεις για το χρέος. Είτε μειώσεις επιτοκίων, είτε επαναγορά ομολόγων, είτε επιστροφή κερδών ύψους 9 δις ευρώ από την ΕΚΤ είτε όλα μαζί, είτε στο τέλος τέλος κούρεμα του επίδημου φορέα. 

Η χώρα χρειάζεται να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα στο εξωτερικό ότι δεν είναι χαμένη υπόθεση, ότι όλα αυτά δεν γίνονται για ένα «άδειο πουκάμισο». Η Ελλάδα χρειάζεται να δείξει ότι μπορεί να προσελκύσει επενδυτές, ότι δεν είναι μια χώρα υπό χρεοκοπία, ότι αξίζει να την εμπιστευτούν για την ανάπτυξη. Μόνο έτσι έχει ελπίδες η χώρα να αναστηθεί από τις στάχτες της.

Τα όποια άλλα σενάρια είναι εκ του πονηρού. Για παράδειγμα, Γερμανός αξιωματούχος της κυβέρνησης της Βαυαρίας βγήκε την Παρασκευή και είπε ότι υπάρχει το plan B της συντεταγμένης χρεοκοπίας. Όμως, δε μπορεί να μετρήσει τις επιπτώσεις σε μια Ευρώπη που σπαράσσεται από τις έριδες και την κρίση. 

Θα αποτολμήσει κανείς να αφήσει την Ελλάδα να καταρρεύσει;
http://www.antinews.gr/