Όχι Αλέξη δεν είσαι ένας από εμάς...

Ο Τσίπρας είναι τριαντάρης όπως και γω. Γεννηθήκαμε περίπου την ίδια εποχή, έχουμε ζήσει στην Ελλάδα τα ίδια χρόνια, μεγαλώσαμε στην ίδια πόλη, οπότε μάλλον θα έπρεπε να χαιρόμουνα που ενδεχομένως ένας από την γενιά μου είναι κοντά στο να γίνει πρωθυπουργός. Όμως δεν χαίρομαι με αυτή την προοπτική - του 'ναντίων ανησυχώ βαθύτατα. Αλέξη δε σε νιώθω έναν από εμάς.
Όταν εγώ αγωνιζόμουνα να τελειώσω το σχολείο και το πανεπιστήμιο - να δώσω μαθήματα και να μην χάσω την εξεταστική, εσύ πρωτοπορούσες στις καταλήψεις. Τι να πρωτοθυμηθώ από τις καταλήψεις, τους δικούς σας αγώνες, την ανταπόκριση που είχαν και την Παιδεία που βρίσκεται σήμερα. Όταν εσύ Αλέξη μετά τις σπουδές, έψαχνες να δώσεις στην κομματική σου διαδρομή επαγγελματική συνέχεια εγώ είχα την αγωνία να βρω δουλειά στον ιδιωτικό τομέα. Όταν έδινες το πολιτικό σου στίγμα για πορείες και διαμαρτυρίες στο κέντρο της Αθήνας εγώ δεν μπορούσα να πάω στη δουλειά μου και  οι δουλειές πολλών άλλων τριαντάρηδων πριν ανοίξουν κλείνανε. Όταν μας έπνιγε το μεγάλο ακυβέρνητο κράτος εσύ μας μιλούσες για άλλες 200 χιλ. νέες θέσεις εργασίας στο δημόσιο και έδινες ελπίδα εκεί που σήμερα υπάρχει τέλμα.
Γι' αυτό ανησυχώ Αλέξη, γιατί για μένα είσαι το παρελθόν χωρίς ρυτίδες. Είσαι αυτό που αντιστεκόταν όλα τα χρόνια που θυμάμαι στο ανίκανο σύστημα που κυβερνούσε και του έδινε το άλλοθι να μην κάνει αυτά που έπρεπε. Και αν θες η πετυχημένη σου διαδρομή για μένα δείχνει την απόλυτη αποτυχία του συστήματος για την οποία φυσικά δεν είσαι υπεύθυνος αλλά σίγουρα είσαι και συ συμμέτοχος.
Αλέξη, δεν αμφισβητώ τις προθέσεις και τις ικανότητές σου, σέβομαι ότι είσαι αριστερός, ένα πράγμα δε συγχωρώ από άνθρωπο της γενιάς μου - να λέει συνειδητά ψέματα - .
Και αν σου δοθεί η ευκαιρία να κυβερνήσεις, για να πετύχεις ...

και να βοηθήσεις τη γενιά μας, που την έχει ακρωτηριάσει η κρίση, θα είσαι καταδικασμένος να κάνεις όπως οι προηγούμενοι, ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που μας λες τόσο καιρό...