Απολύσεις από το δημόσιο τομέα του «μη επαρκούς προσωπικού» ζήτησε η
επικεφαλής του ΔΝΤ, Κ. Λαγκάρντ. Ουσιαστικά απειλεί με μελλοντική
διακοπή της χρηματοδότησης σε περίπτωση που δε συνεχιστούν τα
προγράμματα διαθεσιμότητας που ουσιαστικά είναι προγράμματα ανεργίας.
Την ίδια στιγμή η Κομισιόν απαιτεί από την Ελλάδα να αυξήσει το όριο
απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Μάλιστα ζητά το διπλασιασμό του μηνιαίου
ποσοστού από 5% που είναι για επιχειρήσεις πάνω από 150 εργαζόμενους,
κοντά στο 10%, όπως είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος. Γιατί αν δε γίνουμε
ευρωπαίοι στις απολύσεις που θα γίνουμε; Στους μισθούς και τις
συντάξεις; Μην τα θέλουμε όλα δικά μας.
Πρόκειται για δύο ειδήσεις που έχουν άμεση σχέση με τα όσα
διαδραματίζονται στην Ελλάδα αλλά
και με αυτά που θέλουν οι ξένοι
δανειστές μας. Σε μια χώρα που βρίσκεται επί 7 χρόνια σε βαθιά ύφεση,
όπου έχει χαθεί παραπάνω από το ¼ του ΑΕΠ αλλά και που η ανεργία από το
περίπου 10% που ήταν έχει εκτοξευτεί στο 30%, η τρόικα ζητά νέες
απολύσεις. Και στις δύο περιπτώσεις προκύπτουν τα εξής:
Στο δημόσιο τομέα όλοι κρίνουν ότι πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις,
να φύγει προσωπικό που είναι… μη επαρκές όπως λέει και η Λαγκάρντ, και
να πάψει να είναι το κράτος πελατειακό. Να αδειάσουν από κόσμο υπηρεσίες
που δεν έχουν ούτε γραφεία να τους στεγάσουν, να καταργηθούν φορείς που
δεν χρειάζονται, να υπάρξει γενικώς μια αναδιάρθρωση. Αλλωστε, ο
δημόσιος τομέας είναι αυτός που δεν πειράχθηκε ιδιαίτερα όλα αυτά τα
χρόνια και είναι αυτός που αντιδρά περισσότερο στις αλλαγές που πρέπει
να γίνουν.
Ωστόσο, αν θυμόμαστε καλά, όταν πρωτοτέθηκε θέμα διαθεσιμότητας ή
απολύσεων στο δημόσιο, είχαν πει στην κυβέρνηση ότι για κάθε μια απόλυση
θα γίνει μια πρόσληψη. Κάνουμε λάθος; Μπορεί να μη χρειάζονται π.χ. οι
καθηγητές στα ΕΠΑΛ αλλά χρειάζονται δάσκαλοι στα σχολεία που έχουν
καταντήσει πάρκινγκ παιδιών γιατί δεν υπάρχουν ειδικότητες να τα
απασχολούν στα ολοήμερα.
Χρειάζονται γιατροί και νοσηλευτές σε μεγάλα και κρίσιμα νοσοκομεία.
Απαιτούνται προσλήψεις στον ελληνικό στρατό και ούτω κάθε εξής. Πάνω στο
σύνθημα «μία πρόσληψη για κάθε μια απόλυση» δεν στήθηκε όλη αυτή η
προσπάθεια εξυγίανσης του δημοσίου; Πώς τώρα θα διώξεις 25.000
ανθρώπους, πολλές φορές στα τυφλά, αυξάνοντας τις οικογένειες που δε θα
μπορούν να συντηρηθούν;
Και πάμε στον ιδιωτικό τομέα. Εχουν απολυθεί εκατοντάδες χιλιάδες.
Εχουν μειωθεί οι αποζημιώσεις, οι καταχρηστικές απολύσεις δίνουν και
παίρνουν, τα αφεντικά κάνουν ότι γουστάρουν και οι εργαζόμενοι είναι
έρμαια των ορέξεών τους. Όχι μόνο στις προβληματικές επιχειρήσεις, αλλά
και στις υγιείς που θέλουν να βγάζουν ακόμη περισσότερα κέρδη με
λιγότερους εργαζόμενους.
Προφανώς οι γνωστοί «κουκουλοφόροι» εργοδότες απαίτησαν από την
τρόικα να… απαιτήσει από την κυβέρνηση να διπλασιαστεί το ποσοστό
απολύσεων κάθε μήνα. Ετσι θα μπορούν να διώχνουν περισσότερους με
μεγαλύτερη ευκολία.
Αν προσθέσουμε, λοιπόν, τις στρατιές ανέργων που θα προκύψουν από
δημόσιο και ιδιωτικό τομέα χωρίς να γίνονται προσλήψεις, το ερώτημα
είναι πώς θα μειωθεί η ανεργία; Δεν θα ξεπεράσει το 30%; Κι επειδή οι
άνεργοι δεν είναι απλά νούμερα, αλλά κρύβουν πίσω στους και
οικογενειακές τραγωδίες, αναρωτιόμαστε πώς η κυβέρνηση θα συγκρατήσει
την οργή του κόσμου. Και πώς θα πληρώνουν όλοι αυτοί τους φόρους και τα
έκτακτα χαράτσια που έγιναν μόνιμα; Εκτός κι αν υπάρχει κάποιο «δόλιο»
σχέδιο να μην έχουν οι Ελληνες ούτε εισοδήματα, ούτε σπίτια, επομένως να
εξαιρούνται των έκτακτων εισφορών και των χαρατσιών.
Κι ενώ στα λόγια επισημαίνουν όλοι ότι η ανεργία στην Ελλάδα έχει
πάρει εδώ και καιρό χαρακτήρα κοινωνικού εγκλήματος, εμείς περί άλλων
τυρβάζουμε. Η δε τρόικα μας απειλεί ότι αν δεν κάνουμε κι άλλες
απολύσεις θα μας κόψει τα χρήματα.
Κι από την άλλη έχεις μια αξιωματική αντιπολίτευση που υπόσχεται ότι
θα καταργήσει όλα τα προγράμματα διαθεσιμότητας και θα επαναφέρει τους
απολυμένους στις θέσεις τους. Είναι, λοιπόν, να μην απορούμε πώς θα
σταθεί αυτή η κυβέρνηση και πώς θα συγκρατηθεί η επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ στην
εξουσία και μάλιστα με υπογραφή τρόικας; Μια τρόικα που αποδεικνύεται
ημέρα με την ημέρα η καλύτερη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ;
antinews.gr
antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου