Καταραμένη ανάγκη - Τόσα χρόνια μας συκοφαντούσαν και μας έβριζαν...

και τώρα αναγκαζόμαστε να κάνουμε το μ@κ@κ@.

“Ως μια πολύ δύσκολη πολιτική άσκηση που ενίσχυσε την κυβερνητική συνοχή και σφυρηλάτησε την ενότητα των τριών κυβερνητικών εταίρων“, αξιολογείται από το Μέγαρο Μαξίμου η μάχη στη Βουλή για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής. 

Όπως μάλιστα διαβάζουμε στον Τύπο υψηλόβαθμες κυβερνητικές πηγές εκτιμούν ότι το πιο σημαντικό επίτευγμα της τρικομματικής συμμαχίας ήταν “η κοινοβουλευτική αποδόμηση του ΣΥΡΙΖΑ και η ανάδειξη της «τυχοδιωκτικής του πολιτικής»”. Σύμφωνα πάντα με τους ίδιους, το τελικό αποτέλεσμα, αλλά κυρίως η ίδια η διαδικασία, ανέδειξαν και το στρατηγικό αδιέξοδο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και ως επιχείρημα προτάσσουν το στοιχείο, ότι στην πιο κρίσιμη κάλπη που αφορούσε τον κ. Βενιζέλο οι παραπεμπτικοί ψήφοι ήταν, τελικά, λιγότερες από το άθροισμα των αντιπολιτευόμενων βουλευτών που ψήφισαν για την παραπομπή ή μη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Ωστόσο, οι δικές μας πληροφορίες περιγράφουν μια διαφορετική εικόνα στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος. Για παράδειγμα, στις συνάξεις των περισσότερων βουλευτών της Ν.Δ. στο εντευκτήριο, στους διαδρόμους και στο καφενείο της Βουλή, κυρίαρχος ήταν ο προβληματισμός για τις συνέπειες που θα έχει και στην εικόνα του Πρωθυπουργού, αλλά και του κόμματος η ολόθερμη στήριξη στον Βενιζέλο.

Η γκρίνια είναι έντονη στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ και τα πρώτα σημάδια άρχισαν να φαίνονται από το πρωί της Πέμπτης. Όσο περνούσε η μέρα και ειδικά το βράδυ, ενισχύθηκε η άποψη ότι η προσωπική αγωνία του Βενιζέλου για να διασωθεί πλήττει ευθέως τη Ν.Δ.

Τα τηλεοπτικά πλάνα που έδειχναν βουλευτές της ΝΔ να χειροκροτούν και να ομονοούν με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν και η καλύτερη εικόνα στη βάση της ΝΔ που έχει αρνητική άποψη για τον Βενιζέλο, τον οποίο θεωρεί ιδεολογικό εχθρό και όχι σύμμαχο.

Οι συνεχείς μεταλλάξεις της τρικομματικής κυβέρνησης για το θέμα επί της διαδικασίας της ψηφοφορία και για το πόσες κάλπες θα στηθούν, ενόχλησε πολλούς «γαλάζιους» βουλευτές που έλεγαν ευθέως ότι η ηγεσία της ΝΔ σύρθηκε από τον Βενιζέλο.

Δεν είναι τυχαίο, ότι στα περισσότερα ΜΜΕ κυριαρχούσαν οι θετικές αναφορές στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και στο πως με την παρουσία του στη Βουλή ενίσχυσε την κυβερνητική συνοχή και αναδείχθηκε σε βασικό πρωταγωνιστή της χθεσινής ημέρας.

Η Ν.Δ. ουσιαστικά ήταν σε δεύτερο ρόλο, ενώ η ΔΗΜΑΡ έμεινε στη γωνιά της, χάνοντας πολλούς επικοινωνιακούς και πολιτικούς πόντους, αφού τη μετωπική σύγκρουση με τον Αλέξη Τσίπρα έκανε ο Βενιζέλος.

Η στρατηγική επιλογή του Βενιζέλου να σηκώσει ο ίδιος το βάρος της αντιπαράθεσης με το ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά με τον Τσίπρα, σε μια ώρα τηλεοπτικής αιχμής, έπληξε τη Ν.Δ. που είχε στα υπουργικά έδρανα μόνο τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λυκουρέντζο και κάποιες στιγμές τον υπουργό Επικρατείας Δημήτρη Σταμάτη.

Στο Μέγαρο Μαξίμου δεν φαίνεται να έχουν αντιληφθεί το πρόβλημα που υπάρχει με τη στήριξη που δίνουν στο Βενιζέλο που προσπαθεί να διασωθεί, πατώντας στη σανίδα της ΝΔ. Και δεν είναι μόνο η χθεσινή μέρα στη Βουλή που δείχνει το μέγεθος του προβλήματος, αλλά συνολικά η πορεία της κυβέρνησης που σχετίζεται άμεσα με τις επιθυμίες, τις αντιπάθειες, τις επιδιώξεις, τις φιλοδοξίες και τα σχέδια του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Ο Σαμαράς ξέρει ότι δεν μπορεί να πορευθεί μόνος του και θέλει πάση θυσία το Βενιζέλο να έχει ρόλο και να δείχνει στην κοινωνία ότι αποτελεί βασικό κυβερνητικό εταίρο.

Αυτό εμπεριέχει και πολύ μεγάλο ρίσκο και κανείς δεν ξέρει εάν θα του βγει του Πρωθυπουργού, που από τη μια επιθυμεί μια κυβέρνηση ενωμένη, αλλά από την άλλη δεν έχει καταφέρει να πείσει την κομματική βάση της ΝΔ, ότι πρέπει να βαδίσει αγκαζέ με το Βενιζέλο και να σηκώσει και τα βαρίδια που κουβαλάει.





Μάρκος Αυρήλιος
http://www.antinews.gr/