Ζητείται δελφίνος με αυτοκτονικές τάσεις‏

‏

Το ερώτημα που απασχολεί τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ ενόψει των εθνικών εκλογών είναι το εξής: 

αφού η ήττα είναι αναπόφευκτη -εκτός αν συμβεί κάποιο θαύμα, ποιός είναι ο καταλληλότερος να οδηγήσει το κόμμα στις κάλπες, κυρίως όμως την επόμενη μέρα;  

Τα γκάλοπ μέχρι τώρα δείχνουν ότι με τον Γ. Παπανδρέου επικεφαλής είναι πολύ ισχυρή η πιθανότητα το ΠΑΣΟΚ να υποστεί συντριβή , η οποία μπορεί να αποβεί μοιραία για το μέλλον του. 

Ποτέ άλλοτε το κόμμα αυτό δεν συγκέντρωνε τόσο χαμηλά ποσοστά. 

Ποτέ άλλοτε δεν παρουσίαζε τόσο έντονα σημάδια διάλυσης. 

Έχει και στο παρελθόν...

περάσει μεγάλες κρίσεις, ωστόσο, άλλοτε η χαρισματική ηγεσία του, άλλοτε η σωφροσύνη και το εκτόπισμα των στελεχών του και άλλοτε η ισχυρή ιδεολογική ταυτότητα του το κράτησαν

ενωμένο και του επέτρεψαν να επιστρέψει στο προσκήνιο δυνατό. Σήμερα και οι τρείς ασφαλιστικές δικλείδες έχουν αχρηστευθεί.

Ο αρχηγός του αμφισβητείται από παντού. 

Τα στελέχη του είναι σε κατάσταση πανικού και χωρίς την αίγλη που είχαν κάποτε. 

Οι ιδεολογικές αναφορές του έχουν ακυρωθεί εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής του.

Η κοινή λογική, λοιπόν, λέει ότι για να περιοριστούν οι ζημιές πρέπει ο κ.
Παπανδρέου να φύγει. 

Για να γίνει ωστόσο αυτό, εκτός από την οικειοθελή αποχώρηση του σημερινού προέδρου του κόμματος, απαιτείται να βρεθεί και ο διάδοχος του, ο οποίος στο λίγο χρόνο που του μένει, πρέπει να καταφέρει να ανασυγκροτήσει στοιχειωδώς τον κομματικό μηχανισμό, ώστε να έχει η παράταξη μια ευπρόσωπη επίδοση στις εκλογές.
Το ερώτημα είναι αν υπάρχει σ’ αυτή τη φάση στέλεχος που θα δεχτεί να
υποδυθεί το ρόλο του ιδανικού αυτόχειρα. Και το λέμε αυτό γιατί όποιος
δεχτεί να ηγηθεί τούτη την ώρα είναι υποχρεωμένος να συμφιλιωθεί με την ιδέα της ήττας, ίσως και της πανωλεθρίας. Το βαρύ σκορ θα το χρεωθεί ο νέος αρχηγός, ασχέτως αν δεν θα είναι αυτός ο υπεύθυνος για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο κόμμα.

Οι δελφίνοι έχουν κάθε λόγο να αφήσουν τον κ. Παπανδρέου να πληρώσει το τίμημα των επιλογών του μέχρι το τέλος και στη συνέχεια να μπουν στην κούρσα της διαδοχής.  

Υπάρχει, όμως, σοβαρός αντίλογος. 

Αν το ΠΑΣΟΚ συντριβεί στις εκλογές, ο επόμενος θα κληθεί να διαχειριστεί τα ερείπια και, επιπλέον, θα είναι ευάλωτος στην κατηγορία ότι λειτούργησε με κριτήριο την προστασία της εικόνας του, αδιαφορώντας για το συμφέρον της παράταξης.
Και χαμένος και δαρμένος στη μία περίπτωση. Κληρονόμος μιας διαλυμένης
παράταξης και εγκαλούμενος για φυγομαχία στην άλλη.
Όντως το δίλημμα είναι δραματικό. Ζητούνται ήρωες.

Τάσος Παππάς